Atopei esta nota no corredor
Acompáñame esta sensación de baleiro dende que teño uso de razón. Onte pola noite, estiven a piques de dar coa solución ao problema. Foi durante unha das miñas fugaces viaxes oníricas. Soñei contigo. No meu soño susurrabas: “Dime de que presumes e direiche de que careces”. Se cadra, ter algo do que presumir ante ti, brindaríache a posibilidade de me dicir que é iso que dende hai tanto tempo me falta... Magoadamente, ao espertar, os máis doces soños tornan parvos. E é por iso que te chamei. Desexaba contarcho.
No hay comentarios:
Publicar un comentario