E non me decepcionou (nada máis lonxe). Atopei a unha persoa afable, directa e faladora. Esa noite caeron as horas e case nos caen unhas hostias polo feito de ter nacido próximos a Vigo. E foi precisamente esta disparatada situación a que xenerou en min unha reflexión: Se cadra, Nine atrae as boas historias. O mundo transforma a súa simplicidade en algo realmente único ao pasar por diante dos seus ollos. Ten que ser iso.
Lonxe da hermética concepción clásica de documental e cunha narración que se achega máis ao emocional que ao puramente informativo, Nine mostra ao espectador fragmentos de vidas, lapsos de tempo.
É un gustazo disfrutar de bos exercicios de montaxe e independencia como "Jedn. Pensando en soidade" ou "Historia dunha parroquia". E o mellor non é a cantidade de premios que colleitan os seus traballos, o mellor é que este cineasta aínda se está a forxar. Mete medo.
Se queredes saber como afronta os seus proxectos, non deixedes de visita-la súa bitácora "Soidade^3". Déixovos aquí o trailer do seu último e prometedor traballo:
O PREMIO DA RUBIA
No hay comentarios:
Publicar un comentario