12 junio 2008

Sen letras non hai paraíso

Prosegue a andaina da nosa curtametraxe. Esta noitiña parimo-lo primeiro borrador das secuencias na casa do rapaz. A estas alturas temos xa a metade do guión e aos protagonistas a piques de saír da casa para colle-lo auto. Agardemos que o conflicto do combustible ou os piquetes* non impidan ao noso home acada-los seus obxectivos (sexan cales estos sexan).

Pola tarde releerei o escrito e veremos entón se pagou a pena unha noite de insomnio. En calquera caso a ver se non perdemo-lo ritmo e, antes de que remate a semana, damo-lo visto bo á primeira versión "definitiva" do guión.

E é que un pode ter ideas (incluso algunhas boas e todo) pero, sen letras non hai paraíso. Maldito bloqueo.

-------------
*Onte fun ao super e a metade das estanterías estaban baleiras. Nas gasolineiras os coches facían cola para que os seus depósitos bebesen ate vomitar. Son o único que pensa que esta psicose do carburante non está para nada xustificada? Isto estase a converter en Deep Impact, pero sen impacto de meteorito nin efectos especiais nin nada de nada. Polo menos os efectos especiais farían máis dixerible tanto esperpento.

No hay comentarios: